مسجد اولو ارزروم; این بنا در سال 1179 توسط امیر سالتوک، نصرالدین اصلان مهمت ساخته شد. به خاطر نام «آتابی» سلتوک ها به آن «مسجد آتابی» نیز می گویند. پوشش فوقانی بنا عمود بر دیوار محراب ساخته شده است. از یک شبستان پهن میانی و سه شبستان در هر طرف تشکیل شده است که مجموعاً هفت شبستان دارد. این مسجد که بر روی بیست و هشت ستون آزاد «L»، «T» و مستطیل شکل قرار گرفته است، ابعاد آن 51×54 متر است. چهل ستون که شانزده ستون آن در مجاورت دیوارها قرار دارند، پوشش بالایی را در عبادتگاه حمل می کنند.
این مسجد که در زمان سلطان مورات چهارم به عنوان انبار مواد غذایی مورد استفاده قرار می گرفت، پنج بار در تاریخ های مختلف تعمیر شد. فرماندار ارزروم حسین پاشا در سال 1639 و علی افندی در سال 1826 مسجد را تعمیر کردند و به دنبال آن در سال های 1858 و 1860 تعمیراتی انجام شد. این مسجد آخرین بار توسط اداره کل بنیاد بین سال های 1957 تا 1964 تعمیر شد.
در مجموع 40 ستون در داخل مسجد وجود دارد. در شرق در دو طرف در اول محراب است و کتیبه تعمیرات سال 1860 نیز در اینجا قرار دارد. دیوار محراب در اولین بنای مسجد با گنبد آویز بزرگی که بر روی طاق‌های کمی نوک تیز قرار داشت پوشیده شده بود. این گنبد که «گنبد پرستو» نامیده می‌شود، که به شکل رانش ساخته شده است، گمان می‌رود که متعلق به اولین حالت سازه باشد. در سمت راست مسجد، مناره ای منفرد با بدنه ای گرد از آجر قرار دارد. از داخل مسجد می توان به مناره رسید. بالاتر از شکوه تخریب شده است. این مسجد که با 28 پنجره نورپردازی شده است، کتیبه ای تعمیری به تاریخ 1826 در پنجره دوم در جنوب دارد. گمان می رود این گنبد که به صورت رانشی به نام «گنبد پرستو» ساخته شده، متعلق به حالت اول سازه باشد.